Er staan twee verhuisdozen achter de bank. En de gordijnen moeten nog worden opgehangen. Riet Teeuwen (71) uit Didam maakt zich er niet druk om. Ze is dolgelukkig met haar nieuwe woning aan de Odahof. De laatste klusjes worden de komende weken gedaan.
Het humeur van Riet Teeuwen zag er ruim een jaar geleden heel anders uit. Na negentien jaar in de Bloemenbuurt te hebben gewoond, kreeg ze van Plavei het bericht dat haar woning op de nominatie stond om gesloopt te worden. “Dat was wel even schrikken”, vertelt ze aan de keukentafel in haar nieuwe woning. “Ik heb altijd met plezier aan de Goudsbloemstraat gewoond. We kwamen destijds uit een klein flatje in de Haarlemmermeer. Mijn zwager opperde om naar de Liemers te komen. Ik zag in de Goudsbloemstraat in Didam een prachtige bloembak met Petunia’s. Van mijn latere buurvrouw. Daar wilde ik naar toe! De eerste tien jaar woonde ik hier samen met mijn echtgenoot Bert. Tot hij plotseling overleed. We voelden ons hier thuis. Ik hoefde ook niet per se weg. Al werd de woning de laatste jaren wel wat groot en viel dat traplopen niet altijd mee.”
Positief
De schrik van het naderende vertrek liet ze achter zich. “Ik kijk liever naar de toekomst. Plavei vroeg me wat ik graag zou willen. Ik was al eens bij kennissen in het appartementencomplex aan de Odahof geweest. ‘Dat lijkt me wel wat’, zei ik tegen Sandra Schouten van Plavei. Ik moest me wel bij Entree inschrijven. Omdat ik urgentie kreeg, had ik snel een andere woning. In februari ben ik verhuisd. Ik ben een van de eerste bewoner van de te slopen woningen in de Bloemenbuurt die is vertrokken. Ik heb inderdaad een appartement aan de Odahof gekregen en ook nog eens het appartement dat ik kende. Van kennissen waar ik wel eens op bezoek ging, maar die helaas niet meer leven. Ik ben er dolblij mee.”
Mooi balkon
Riet Teeuwen staat op voor een korte rondleiding. De ruime hal, een groot toilet, twee slaapkamers, een woonkamer annex keuken en een prachtig balkon. “Ik ben er gigantisch blij mee. Het is allemaal snel gegaan. Met mijn oude buurtjes ben ik naar winkels geweest om vloeren en zonwering te kopen. Ik word heel goed geholpen.”
Enkele weken geleden verliet ze de woning waar ze zich een groot deel van haar leven thuis voelde. Maar ze houdt er geen vervelend gevoel aan over. “Ik ben al een keer langs mijn oude woning gewandeld, maar het doet me niets meer. De woning was ook al iets te groot geworden en de tuin kon ik niet meer bijhouden. Ik heb de sleutel omgedraaid en het is goed zo. Daarbij woon ik nu nog dichter bij het centrum. Ik kan makkelijk naar de bingo in Meulenvelden en wandel zo naar een vriendin om te breien.”
